Dag 16 - Hoi An

Na een absoluut 5sterren ontbijt pakken we ieder een nieuwe fiets van het hotel compleet met bel. Er wordt nog even gezegd aan welke kant we moeten fietsen en dat we vooral ook onze bel moeten gebruiken. Nou, dat zullen ze dan weten in Hoi An. Luid bellend gaan we de straten en het drukke verkeer door. We doen gewoon net als de rest van het verkeer "geven en nemen" en vooral je aanwezigheid laten horen.. Zo simpel is het.
Net de stad uit liggen de rijstvelden.. Gescheiden door waterwegen. We stoppen bij 2 dames die hard aan het werk zijn. Gebogen en tot hun knieën in het water verwijderen ze het onkruid, wat er voor mij uitziet als rijstplantjes, tussen de rijst. De rijst die geoogst kan worden wordt eruitgetrokken en in bosjes in de watergang gegooid. Nieuwsgierig daal ik naar de dames af. Ik denk dat ik een rat zie wegschieten en gebaar naar Solange dat ze beter boven kan blijven 😅. Erg fris ruikt het er niet. Een van de dames laat me de onderkant van een plantje zien. Ik zie wortels en na lang turen ook iets wat op rijst lijkt. 2 hele korrels onderaan het plantje..... Pfff is dat alles?? Jeetje zeg wat een vreselijk werk voor een paar rijstkorrels. Ik bedenk hoe lang die dames krom moeten staan voor een bordje rijst... Das heel lang. Een pak rijst zou minstens een tientje moeten kosten!!
Ik bedank het dametje en ga weer op weg en zij gaat ongestoord verder. Even verderop zien we 2 dames pauze houden. We gaan er eens even een kijkje nemen. Ze hebben inderdaad pauze. Niet dat we elkaar kunnen verstaan, maar met gebarentaal en een glimlach kom je ver. Ze hebben het koud gebaren ze.. Het mag wel wat warmer worden. Ik wrijf ff over de rug van degene die naast me zit. Ze lacht. Solange wil graag met de dames op de foto en gaat er nast staan. Een van de vrouwtjes begint Solange te betasten.. Haar enkels, kuiten en bovenbeen... Ff zien of dat allemaal wel echt is. Ze steekt haar duim op. We moeten er vreselijk om lachen en zij ook. Het betasten gaat nog door, want ze wil nu wel weten of dat allemaal wel echt is 😂. Ze vergelijken zichzelf met Solange.. En ze moeten er erg om lachen. We fietsen nog een poosje tussen de rijstvelden en hebben een ontmoeting met een een waterbuffel. Zie hiervoor de foto' s 😂 Hoi An heeft ook stranden..het An Bang en Cua Dai strand. De laatste is wat verder weg dus we fietsen naar An Bang. De zee is wild en er staat een bordje " Verboden te zwemmen." wel heerlijk die zeelucht. Onze fietsen hebben we een stukje terug geparkeerd bij 2cdames die vooruitbetaling eisen. Net voor het strand zit een meneer in een houten hokje in een officieel uitziend pak met een fluit. Het verkeer dat te dicht bij het strand komt wordt onmiddelijk door hem teruggefloten... Bij iets wat er uitziet als een steandtent bestellen we koffie. De locale motorclub uit Danang zit er ook! Ze hebben luidruchtige verhalen en maken er een behoorlijke bende van. Wij zijn direct gespot door de verkoopsters met manden met handelswaar. Ze klagen allemaal dat het nog geen beste dag is geweest voor de verkoop.. "Me no lucky today. Dus onder het genot van echt fantastische koffie bekijken we geduldig alle prullaria en zorgen we voor een betere dag van de dames 😂. We verlaten het strand en fietsen wat door de straatjes. Het ziet er redelijk uit, maar af en toe komt er zo'n vieze rioollucht voorbij. Kippen en ganzen lopen doir de straten. De ganzen zijn de "waakhonden" voor een wat duurder uitziend huis en beginnen veel lawaai te maken wanneer we te dichtbij komen. Verder is er niet veel te zien, dus peddelen we terug naar het hotel en lunchen daar aan een tafeltje bij het zwembad. Na de late lunch lopen we weer richting het historisch centrum van Hoi An. Wat is het hier toch leuk met die prachtige oude pandjes en al die lampionnen. Het heeft een magische aantrekkingskracht. Het is een oud handelsstadje wasr de Jappaners, Chinezen en zelfs Nederlanders handel dreven. Uiteraard hebben ook de Fransen hun invloed hier gehad toen Vietnam een Franse kolonie was. Oorspronkelijk was het stadje in 2 delen geplitst, maar hier kwam een eind aan toen de Japanners er een brug bouwde. Kenmerkend zijn de duizenden lampionnen die het straatbeeld sieren. Deze zijn natuurlijk ook te koop.. Ik wil er wel 100 zo mooi vind ik ze. We komen bij een klein winkeltje met lampionnen en na wat zoeken tussen al die mooie kleuren besluit ik dat ik voor de lampionnen bekleed met blauw-groene stof ga. De verkoopster doet haar uiterste best om aan al onze wensen tegemoet te komen. Ze laat zien hoe ze de lampionnen maakt van bamboe. Er wordt eerst een soort frame gemaakt en later wordt dit frame met stof bekleed. De stukken stof worden in delen op het namboe frame gelijmd, maar precies op patroon. Volgens mij een uitermate precies werkje. Je kunt ook handbeschilderde lampionnen kopen. Vaak staat daar een tak op van een bloesemboom, die volgens de Vietnamezen een "lucky tree" is. Voor het Chinees nieuwjaar zijn de boompjes overal te koop. We mogen van de verkoopster alles zien in haar winkeltje.. Ook het kleine opslagplaatje met stoffen etc. Ik ben erg onder de indruk.. De lampionnen zijn zo gemaakt dat je ze kunt inklappen en meenemen in je koffer. Mijn lampionnen moeten $3 per stuk kosten... Dat is gezien de uren werk wat mij betreft een schijntje. Solange heeft wat extra wensen en voor haar wordt de lampion speciaal gemmakt. Morgenmiddag is hij klaar. De helft nu betalen en de andere helft bij het ophalen. Niet meer dan redelijk lijkt me. Tot morgen! We lopen over, wat ik de "drakenbrug" noem naar de overzicht van de rivier. Daar is het een drukte van jewelste. De avondmarkt van Hoi An is in volle gang. Overal kun je eten bij piepkleine verrijdbare stalletjes kopen. Het ziet er allemaal gezellig uit. Veel kopen doen we niet, want er worden voor kralen en kettinkjes hoge prijzen berekend.. Hoi An leeft van het toerisne. Om 21.30 uur zijn we het beu en gaan op zoek naar een restaurant. We strijken neer op een terrasje, omdat jer nog eten kunt krijgen en ze curry hebben. Dat bestellen we en 2 grote flessen bier. De serveerster is niet erg vriendelijk.. Naast ons zit een dame alleen. We raken aan de praat en ze blijkt uit Australie te komen. Ze heeft al heel wat afgereisd. Na de crry die lekker was gaan we met Rosie nog een borrel halen. We besluiten tot Gin & Tonics. De eerste is prima, maar bij de tweede zijn ze blijkbaar de Gin "vergeten." we hebben goede discussie met het personeel over het tekort aan Gin 😂. Veel later dan gepland zijn we terug in het hotel.. Snel slapen.. Morgen weer een dag.